Tot een korte tijd geleden straalde deze blog, en ikzelf daarbij ook, een bepaalde sfeer uit. Een behoorlijk strenge sfeer. Want als je maar hard genoeg werkt en niet opgeeft kan je overal komen. Misschien op een andere manier, maar hé, het kan. Daarmee zou je bijna zeggen dat, op dit moment, je nog niet goed bent. Nu hoop ik dat het lezen van die zin voor jou ook even absurd klinkt als voor mij. Maar toch is het eerste gedeelte ‘hard werken en niet opgeven’ iets waar veel mensen zich in kunnen vinden, en het laatste gedeelte gevaarlijk onherkenbaar.
Voel je niet op je tenen getrapt, want ik zat hier zelf net zo goed fout. Tien jaar na ‘rock bottom’ leek het me allemaal voor de wind te gaan. Wil ik iets? Dan kan ik dat! De naïeve en optimistische versie die ik geworden was dacht het allemaal wel te kunnen. Het spelletje van fysiek sterk worden en zijn had ik inmiddels uitgespeeld. Alleen blijkt, jammer genoeg, het leven helemaal geen spelletje te zijn om uit te spelen. Shit.Lees meer »
