Vorig weekend was al zo bizar leuk en druk, dit weekend net zo! Gelukkig heb ik nu vakantie en kan ik doordeweeks lekker uitrusten ;)
Afgelopen week heb ik dan ook niet zo heel veel uitgevoerd voor mijn gevoel. Maar vrijdag heb ik wel getraind en zaterdag ben ik met vriendinnen naar het festival hier in de buurt geweest. Dat is een jaarlijkse traditie van ons die ik eigenlijk niet kan missen, maar die me soms ook wel een beetje pijn doet.
Ik kijk er altijd naar uit, WiSH outdoor. Iedereen hier in de buurt gaat en het hele weekend (of eigenlijk de hele week) staat in het teken van dit feest! Dat ik dan één van de drie dagen met mijn vriendinnen mee kan is al fijn. Ik ga bewust niet 2 of 3 dagen, maar alleen de zaterdag en probeer er dan alles uit te halen ;)
Dat is goed gelukt hoor! Het was su-per. De zon scheen zelfs, het heeft amper geregend, onze schoenen zijn alleen modderig geworden op de weg naar de entree, de drankjes smaakte goed en de muziek was perfect. Ik heb me goed vermaakt.
De laatste twee uur begon het minder leuk te worden, omdat de vermoeidheid overstemde en dansen/leuk doen niet meer ging. Ik had het laatste uur met pijn en moeite kunnen doorstaan, maar het idee er dan super lang over te moeten doen om thuis te komen stond me nog meer tegen. Net als vorig jaar koos ik ervoor om de hele eindshow te missen en eerder, alleen, naar huis te gaan. Dat voelt dan toch wel even rot. Een extra reminder dat ik toch niet hetzelfde kan doen als mijn vriendinnen. Zelfs niet voor één dag.
Maar aan de andere kant ben ik ook heel blij dat ik die keuze durfde te maken. Niet toch nog doorgaan, om met iedereen mee te kunnen, maar voor mezelf kiezen. Gelukkig maar want het was ook echt genoeg geweest merkte ik toen ik thuis was.
Vandaag rust ik lekker uit en wens ik mijn vriendinnetjes heel veel plezier. De mooie herinneringen aan gisteren zal ik onthouden, en het idee dat ik iets mis probeer ik te negeren!
En, hoe verliep jouw weekend?
Fibromyalgie & fit 